No18

No 18 : Mono - The last dawn 

Temporary Residence / Pelagic 

To 2014 θα ναι για μενα μια χρονια μελαγχολιας , ενας θρηνος για την απωλεια του πατερα μου , μια σπουδη στις στιγμες που δεν ειναι δυνατον να βιωθουν , ενα συνολικο αποτελεσμα βιωματων  που μου μορφοποιουν ενα εξολοκληρου διαφορετικο τοπιο. Αφηνω στις σιγανες μοναχικες στιγμες των οργανων που παιζουν σε αυτο το δισκο , στα shoegaze του πιανου και του βιολιου αποτυπωματα του θορυβου που γενεαλογει τις εμπειριες της ζωης μου καρφωνοντας βιολετι μολυβιες στο χαρτι . Συμπυκνωνω στις μικρομοριακες τριβες και αποκλινουσες δυναμεις του post rock ολη την ευαισθησια του χαραματος και την προσμονη της επομενης μερας . Εχω αναγκη το φως τοσο δυνατα που το τερμα στο volume στο πικαπ  μου χαριζει την αλγηδονη της πρωτης φωτεινης σταγονας. Οι Mono μου χαρισαν το σκαλοπατι της Ανοδου . Γιαυτο και στο μαγικο 18 χαριζω το δισκο τους , last dawn .

ως τωρα 

Νo20: War on drugs - Lost in the dream 

No19:Jack White - Lazaretto

τετοια εποχη περισυ εδινα το 18 στον Moonface 

http://galazoaimatos.blogspot.gr/2013/12/no18.html