No11

No 11: Ty Segall - Emotional Mugger

Drag City

Πως περναει ετσι η μερα , χωρις δελεαστικα επιθετα και εκνευριστικες περιγραφες για insta goers. Αλλα ουτε στοχασμος , ουτε  και σοφιστειες εμπειριας . Ο κοσμος που συντηρειται με τη μουσικη του Ty Segall εχει μια αλγορυθμικη κυκλοθυμια , απιαστος αλλα και βιδωμενος σε ενα συμπαν που περιλαμβανει ενα μπαρ , ενα υπογειο , μια περιπλανηση και μια συναξη πιστων. Η κιθαρα στεκει παντα σε ψυχολογικη ενταση ως μπαγκετα του Beck et colleagues  μεταφραστη απο το Φρισκο με την παρεα των σιγανοπαπαδιων . 
Αν και δεν υπαρχει θαρρω ταινια που να παιζει μεσα ο Ty Segall , θα απολαμβανα 80 λεπτων σαθρης προζας και μουσικης λαχταρας σε ενα μιουζικαλ των Alt Bright ερμηνευτικων του δεξιοτητων. Ισως πρεπει να μιλησω με τον μανατζερ μου . 

                                          ως τωρα
 No 12: Xiu Xiu - Plays the music of Twin Peaks
 No 13 : Trentemøller - Fixion
 No 14 :Hidden Place - Nero Schwarz 
No 15 : KVB - Of Desire

 

 Νο 16 : Bazooka - Useless Generation
   
No 17 : Gruff Rhys - Set fire to the Stars  
                              
No 18 : PJ Harvey - The Hope Six Demolition Project
 
 No 19 :Wrekmeister Harmonies - Light Falls
 
  No 20 : The Caretaker - Everywhere at the end of time