Thursday, December 01, 2016

No20

No 20 : The Caretaker - Everywhere at the end of time 
History always favors the winners 



Στο τελος καθε συντομης ζωης οι τιτλοι τελους ακολουθουν μια συνοπτικη ακολουθια. Οι περισσοτεροι ,σχεδον ολοι δηλαδη δεν συγκρατουν τον πλουτο του βιου ως μια συνεχως ανοδικη παρασταση νικης.Μενουν ισταμενοι στο φευγαλεο ιδωμα του χρονου. Γιαυτο και πολλοι εχουν αναφερθει στο ρυθμο της ζωης , τη μελωδια της ευτυχιας , τον τελευταιο χορο. Η στοιχειωμενη αιθουσα χορου ειναι ενας ανοδικος οριζοντας .Η περιδινηση σε αυτο το πλατωμα αφοριζεται απο αχανη παραθυρα με εκτυφλωτικα αδυναμο φως κινηματογραφικης εικονας. Ο κλιμακτηριακος αναχρονισμος αναγεννιεται με την κινηση του αποχαιρετισμου . Δεν κανεις βηματα , ουτε πετας , μοναχα σβυνεις , σβυνεις τη μνημη , σβυνεις το γελασμα των χειλιων  , σβυνεις το χωρισμα στο μεσοφρυο , σβυνεις την αποφασιστικη κινηση υπαρξης που ειναι το βημα που σε φερνει σε επαφη με ενα αλλο ανθρωπινο ον. Τη χειρονομια . O James Leyland Kirby με το ορχηστρικο του αυτο μανιφεστο δινει το εισητηριο της αναχωρησης σε ολους εμας που στεκουμε θαμπωμενοι στη φωτογραφια της αιθουσας χορου. Η γενια του 1920 που δεν πολεμησε , δεν επαναστατησε , δεν ολοκληρωθηκε ποτε κι ουτε εκριθη. Το μονο που αφηνει πισω της η ακροαση αυτου του εξαιρετικου δισκου ειναι το ριγος της ανατριχιλας. Ειναι η πιο  παλια ταινια τρομου που παγωσε τα δαχτυλα των γοτθικων συγγραφεων και αιμορραγησε στις αιχμες των συγχρονων gore διαφωτιστων. 

Η φετεινη μου συμμετοχη στη blogovision2016 θα ειναι μια ενορχηστρωμενη συνεδρια στον καναπε με τιτλους δισκων πληρους νοηματων 

8η χρονια , χρονια τ'απειρου .

 
 

0 Comments:

Post a Comment

<< Home