No7

No 7 : Anohni - Hopelessness
  
Secretly Canadian / Rough Trade

 

Ολοι οι δισκοι απο δω και πιο πανω ειναι αυτοι που επαιξαν δεκαδες φορες φετος σε καθε δυνατο μουσικο μεσο που χρησιμοποιησα. 

Η Anohni μπαινει εντυπωσιακα στην ηλεκτρονικη savoir faire με τη βοηθεια δυο υπερ παραγωγων και με τροπο καταλυτικο θυμιζοντας τον Moby της εποχης Play. O δισκος στην ολοτητα του στεκει αγερωχος με τροπο εκρηκτικο κι ευαισθητο συγχρονως. Απο κομματι σε κομματι καθως ο δισκος στροβιλιζεται στο πικαπ αντιλαμβανεσαι το χοροπηδητο της βελονας και τον χορευτικο στατικο ηλεκτρισμο .Ειναι ο πιο τωρα δισκος της χρονιας οχι μονο για την μουσικη του αξια αλλα γιατι βρισκει τον τροπο με στιχους και μελωδιες να αποτυπωσει τη θεματικη της μετα εποχης , των οριων της παγκοσμιοποιησης εντος και εκτος των τειχων , σε καθε σκοτεινο δωματιο και σκοτεινη οθονη. 

ως τωρα

 No 8 : Elysia Crampton - Elysia Crampton presents: Demon City

 Νο9: Leonard Cohen - You want it darker
Νο10:The Veils - Total Depravity

Νο 11:Ty Segall - Emotional Mugger
 
No 12: Xiu Xiu - Plays the music of Twin Peaks
 
No 13 : Trentemøller - Fixion
 
No 14 :Hidden Place - Nero Schwarz 
 
No 15 : KVB - Of Desire

 

Νο 16 : Bazooka - Useless Generation
   
No 17 : Gruff Rhys - Set fire to the Stars  
                              
No 18 : PJ Harvey - The Hope Six Demolition Project
  
No 19 :Wrekmeister Harmonies - Light Falls
  
No 20 : The Caretaker - Everywhere at the end of time